In verbinding met jezelf én met de ander

Soms ontstaan de meest bijzondere gesprekken op de momenten dat je het niet verwacht. Dat leerde ik tijdens een wandeling in het bos met een leidinggevende van het bedrijf waar ik werkte. Wat begon als een gesprek over werk, eindigde als een ervaring die me nog lang is bijgebleven.

We moesten wat werk gerelateerde zaken bespreken en besloten dit te combineren met een wandeling in het bos. In het begin hadden we het over koetjes en kalfjes, alledaagse dingen. Hij stelde wat vragen, en ik voelde me veilig genoeg om me open te stellen. Toen ik wat persoonlijke uitdagingen deelde, zag ik dat het hem raakte. Tot mijn verrassing begon hij vervolgens zelf persoonlijke dingen met mij te delen.

Bij het restaurantje aan het einde van de wandeling dronken we samen koffie. Ons gesprek ging over werk, maar ook over de dingen waar hij persoonlijk tegenaan liep. Toen we afscheid namen, was er een moment van stilte. Hij keek me aan, duidelijk geëmotioneerd, en zei dat hij dit nog nooit zo met iemand had gedeeld. Het voelde alsof er een last van zijn schouders was gevallen.

" Hij vertelde mij dingen die hij nog nooit met iemand had gedeeld."

Een paar weken later sprak ik hem weer. Hij vertelde hoe bijzonder hij ons gesprek had gevonden. Toen ik vroeg hoe het kwam dat hij zich zo had opengesteld, antwoordde hij: "Het ging vanzelf. Ik voelde me gehoord, doordat er helemaal bent en je gewoon luistert."

Dat antwoord bleef me bij. Hoe kon het dat ons gesprek zo anders voelde dan alle andere gesprekken die we hadden gevoerd? Wat maakte het zo bijzonder?

Ik realiseerde me dat het meerdere dingen waren: de rust van het bos, het wandelen in plaats van tegenover elkaar zitten in een kantoor, en vooral de verbinding. Verbonden zijn met jezelf maakt het zoveel makkelijker om je open te stellen voor een ander.

" Het ging vanzelf. Ik voelde me gehoord, doordat er helemaal bent en je gewoon luistert."

Voor mij helpt de natuur daarbij enorm. Wandelen maakt dat ik me vrijer voel, dichter bij mezelf. Maar ook de manier waarop je je opstelt is belangrijk. Niet groter, beter of anders willen zijn dan de ander. Geen oordeel, geen oplossingen willen aandragen, maar gewoon luisteren. Echte verbinding ontstaat als je er echt bent—voor jezelf én voor de ander.

Dat gevoel van verbondenheid is moeilijk in woorden te vangen, maar als het er is, weet je het meteen. Het is iets wat je beiden voelt. En precies dát is waar het volgens mij om gaat in het leven. In relaties, op het werk, thuis: 

Verbinding.